Գիտութեան խօսքը իմաստութեան խօսքին պէս գերբնական յայտնութիւն մըն է: Սովորական, իմացական գիտութիւն մը չէ, ինչպէս ոեւէ արհեստաւոր մը կրնայ ունենալ, այլ՝ գերբնական գիտութիւն մը, որ Սուրբ Հոգիին կողմէ կը տրուի:

Աստուծոյ եւ Անոր ծրագիրներուն մասին խօսելով, գիտութեան խօսքը կը յայտնէ իրականութիւններ՝ փաստերով: Գիտութեան խօսքին միջոցաւ եղող յայտնութիւնը ապագային մասին չի խօսիր, այլ անցեալին եւ ներկային մէջ ծածկուած բաները երեւան կը հանէ:

Գիտութեան խօսքը անձնական գիտելիքներու բացայայտումը չէ, այլ՝ Աստուծոյ խօսքը, որ քեզի կ'ըլլայ: Պէտք չէ խօսիլ գիտակցութեան կամ զգացումներուն մէջ եղող իրադարձութիւններէն մղուած:

Աստուած ամենագէտ է: Գիտութեան խօսքը տալու միջոցին, Ան շատ անգամ խորհուրդ մը կը դնէ քու մէջդ, որ մագնիսի պէս բառապաշարէդ օգտուելով, նիւթը կ'ամբողջացնէ քեզի համար (Կարդա՛ Դ.Թգ 5.25-26): Պէտք է որ քու խորհուրդներդ մարդկային մտածելաձեւէն ազատած ըլլան, ինչպէս նաեւ պէտք է Տիրոջ ըսածներուն վստահելու վիճակին մէջ ըլլաս, որպէսզի չըլլայ յանկարծ, որ զգացական արտայայտութիւն մը ունենաս:

Գիտութեան խօսքը կը տեղեկացնէ բան մը, որմէ դուն տեղեակ չես եւ չես կրնար առանձինդ իմանալ: Օրինակ՝ յայտնութիւնը, զոր Տէր Յիսուս ըրաւ Յովհաննէս առաքեալին, երբ բանտարկուած էր Պատմոս կղզիին մէջ: Տէրը Փոքր Ասիայի եկեղեցիներուն հոգեվիճակը յայտնեց անոր. բան մը, որ ան անձամբ գիտնալու կարողութիւնը չունէր (Յյտ 1.1--3.22):

Գիտութեան խօսքը շատ մը ձեւերով կրնայ տրուիլ.

  • Լեզուներու եւ թարգմանութեան պարգեւներով (Ա.Կր 14.5)
  • Մարգարէութեան պարգեւով (Դ.Թգ 5.26)
  • Հրեշտակի մը խօսելովը (Մտ 1.20, 2.13,19)
  • Տեսիլքով (Գրծ 9.10-12, 10.9-20)

Մեր ուսումնասիրութիւններուն եւ Աստուածաշնչական ընթերցումներուն միջոցաւ եղող ներմղումները գիտութեան խօսք չեն նկատուիր: Նոյնպէս Աստուծոյ մասին գիտնալը գիտութեան խօսք չէ: Թէեւ բոլոր ուսումնասիրութիւններն ալ մեր անձին զարգացման կը վերաբերին եւ պատճառ կ'ըլլան, որ առանց ամչնալու եւ վախնալու ուսուցանենք (Կարդա՛ Բ.Տմ 3.14-17):

Գիտութեան խօսքը

  • Աստուծոյ հետ քալելէն չի գար (Կարդա՛ Ա.Թգ 3.4-10):
  • Կը լուսաբանէ, կը քաջալերէ եւ կը մխիթարէ (Կարդա՛ Գ.Թգ 19.2-4,14,16,18):
  • Կը զգուշացնէ թշնամիէն (Կարդա՛ Դ.Թգ 6.9-12):
  • Ծածուկ բաներ կը յայտնէ (Կարդա՛ Ա.Թգ 10.17-23):
  • Ծածկուած մեղքը կը յայտնէ (Կարդա՛ Բ.Թգ 11.27, 12.1-9,12,14):

Գիտութեան խօսքը Սուրբ Հոգիին մէկ պարգեւն է: Պէտք է այս պարգեւը գործածենք նուիրումով, սիրով եւ հաւատքով:

Նախորդ Հրապարակում Մշակներ Հունձքին Համար
Յաջորդ Հրապարակում Փրկութեան Յոյսը` Մեր Խարիսխը