Տէր Յիսուսի ծնունդը եւ կեանքը այն խօսքերն են, զորս Աստուած մեզի կ'ուզէ ըսել (Յհ 1.14):
ԱւելինՇատ կարեւոր է, որ մեր ներսիդին Աստուծոյ Խօսքին համար տեղ շինուի:
ԱւելինԱստուած իր խօսքը մեզի տուաւ նպատակով, որպէսզի Խօսքը ամէն մէկ խոստումի կատարումին համար հսկէ:
Աւելին«Ուրեմն գացէ՛ք բոլոր ազգերը աշակերտեցէք, մկրտեցէ՛ք զանոնք յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ: Սորվեցուցէք անոնց որ այն բոլոր բաները պահեն՝ ինչ որ ես ձեզի պատուիրեցի: Ահա ամէն օր ես ձեզի հետ եմ, մինչեւ աշխարհիս վերջը: Ամէն» (Մտ 28.19-20):
ԱւելինԱստուած իր խօսքին կը հսկէ: Ան բնաւ իր խոստումէն ետ չէ դարձած եւ բնաւ պիտի չդառնայ: Պէտք է մենք բռնուինք իր խոստումին: Աստուած լրտեսներ կը ղրկէ Քանանի երկիրը (Թւ 13.1-4)
ԱւելինԱստուծոյ Խօսքը ստեղծող է (Ծն 1.1-3) եւ ամէն բան Խօսքին համաձայն եղաւ: Աստուծոյ Հոգին ըրաւ գործը, բայց Խօսքը սահմանեց Անոր ընելիքը: Սուրբ Հոգին կը ստեղծէ Խօսքին համաձայն (Սղ 104.30) եւ Խօսքը ընդունիլը Սուրբ Հոգիով նորոգուելու միջոց է:
Աւելին«Տէրոջը խօսքը Ամաթիին որդիին Յովնանին եղաւ՝ ըսելով. 'Ելի՛ր, Նինուէ մեծ քաղաքը գնա՛ եւ քարոզէ՛'» (Յվն 1.1):
ԱւելինԽօսքը հաւատքով ընդունիլ կը նշանակէ ընդունիլ Աստուծոյ Որդին՝ «Լոկոս»-ը: Երբ խօսքը կ'ընդունինք ճիշդ այնպէս ինչպէս որ գրուած է, ա՛յն ատեն է որ Յիսուսը ընդունած կ'ըլլանք: Խօսքը ընդունելով, կը ստանանց Աստուծոյ զօրութիւնը, այսինքն Սուրբ Հոգիին ներգործութիւնը, որ վստահութիւնը կը ներշնչէ հոգեւոր ինքնութիւնը ապրելու (Ա. Թս 1.5):
Աւելին