Աստուածաշունչը կ'ըսէ, թէ երբ լեզուներու պարգեւով կը խօսինք, Աստուծոյ հետ կը խօսինք եւ մէկը մեզ չի հասկնար: Երբ կը սկսինք լեզուներով խօսիլ, օծութեան տակ կ'ըլլանք եւ կը նշմարենք որ բառերը մեր մէջէն կ'ելլեն հրաբուխի նման ու շնչառութիւնը կ'արագանայ:
ԱւելինԼեզուներու շնորհքը (Ա.Կր 14.1-38) յափշտակութեան մէջ օտար եւ անծանօթ լեզուներ խօսելու պարգեւ մըն է: Լեզուներու շնորհքով, անձը Աստուծոյ հետ կը խօսի եւ ներքնապէս կը կառուցուի:
ԱւելինՍկիզբէն մարդը բժշկութեան պարգեւը չունէր, որովհետեւ մեղքէն առաջ առողջութիւնը սեփական իրաւունք էր մարդուն: Կեանքի ծառը յաւիտենական կեանքի զօրութիւնը կու տար անոր (Ծն 3.22):
ԱւելինԱստուածաշունչին մէջ «հրաշագործութիւն» բառը ակնարկութիւն է կենդանի Աստուծոյ գործերուն, որոնք բնութեան եւ ժամանակներուն մէջ կը կատարուին:
Աւելին«Հաւատք՝ կը նշանակէ վստահ ըլլալ այն բաներուն՝ որոնց կը յուսանք, եւ համոզուած ըլլալ այն բաներուն՝ որոնք չեն երեւիր» (Եբր 11.1): Այս հաւատքը ձեռք կը բերենք Սուրբ Հոգիին միջոցաւ, Աստուծոյ խօսքը ընդունելով (Ա.Թս 1.5):
ԱւելինԹէեւ հոգիներ զանազանելու պարգեւը գերբնական պարգեւ մըն է, բայց պէտք է գիտնալ, թէ մարդը արդէն իսկ չափով մը ունի այդ պարգեւը ընկալելու սկզբնական կազմուածքը:
ԱւելինԳիտութեան խօսքը իմաստութեան խօսքին պէս գերբնական յայտնութիւն մըն է:
ԱւելինԱստուածաշունչին համաձայն, իմաստութիւնը, աւելի քան իմացական գիտակցութիւն (բանի մը մասին գիտութիւն ունենալ), կը բնորոշուի իբրեւ բարոյական նկարագիր մը, որ Աստուծոյ ծրագիրներուն մասին տեղեկութիւն ունի:
ԱւելինՊօղոս առաքեալ Ա.Կր 12.8-10-ին մէջ կը խօսի ինը գերբնական պարգեւներու մասին:
ԱւելինՀաւատացեալներս կանչուած ենք Որդիին հաղորդակից դառնալու: Վստահի՛նք Աստուծոյ պարգեւած շնորհքներուն եւ լա՛ւ բռնուինք Յիսուս Քրիստոսի առաքելութեան հաղորդակից դառնալու կոչին (Ա.Կր 1.7-9):
Աւելին