Եկեղեցին, Անդամները, Սօղոս (Պօղոս) եւ Բառնաբաս

Անցեալ շաբաթներուն ընթացքին տեսանք, թէ Սուրբ Հոգին ի՛նչպէս կ'աշխատի նուիրուածներուն կեանքին մէջ.

• Տէրը խօսեցաւ Պետրոսին միջոցաւ եւ 3000 հոգիներ փրկուեցան:
• Տէրը խօսեցաւ Փիլիպպոսին եւ ներքինին փրկուեցաւ:
• Հալածանքը սկսաւ, աշակերտները ցրուեցան եւ փրկութիւն ու ուրախութիւն մտաւ Սամարիա քաղաքէն ներս:
• Տէրը խօսեցաւ Անանիային եւ Պօղոսի առաքելութիւնը սկսաւ:
• Բառնաբաս, Տիրոջ կամքին համաձայն շարժելով՝ տեսաւ Պօղոսին մէջ գործող զօրութիւնը եւ միջնորդ դարձաւ՝ժռօ»«.-,՛յձ այդ մէկը եկեղեցիին ճանչցնելու եւ այդպիսով Տէրը բարձրացնելու:

Պօղոս իրապէս նուիրուած էր եւ ատիկա կը տեսնենք իր նամակներուն մէջ, ուր ան կը գրէ Քրիստոսի հետեւելու եւ Անոր նուիրուելու մասին: Մարդիկ չկրցան ընդունիլ Պօղոսի շնորհքը, բայց Բառնաբաս տեսաւ զայն ու Պօղոսը ա՛յնքան բարձրացուց, որ ան իրմէ ալ բարձր եղաւ: Այսպիսով, Սօղոսի կեանքին մէջ սկսաւ իրականալ Աստուծոյ նպատակը, որուն մասին Աստուած յայտնած էր Անանիայի միջոցաւ:

Պօղոսի Գործունէութեան Սկիզբը

1. Վարդապետութիւնը՝ Յիսուս Քրիստոս Աստուծոյ Որդին է (Գրծ 9.20): Դարձի գալէն անմիջապէս ետք Պօղոս կը քարոզէր իր դարձին մասին եւ զայն վարդապետութեան ձեւով կը ներկայացնէր: Ամէն հաւատացեալ պէտք է տայ իր դարձին վկայութիւնը:
2. Լսողները զարմացեր էին (Գրծ 9.21): «Զարմացեր» բառը յունարէն բնագիրին մէջ «existanto» բառն է, որ կը ներկայացնէ մարդուն զգայարանքներով ըմբռնելու կարողութենէն վեր եղող բան մը (հմմտ Մր 2.12, 5.42, 6.51)
3. (Հմր 22) Պօղոս հետզհետէ Տիրոջմով կը զօրանար եւ կ'աւետարանէր՝ «պապանձեցնելով» զինք լսող հրեաները: Պապանձեցնել կը նշանակէ շփոթեցնել, աղմուկ յուզել (հրահրել), համախառնել (իրը՝ ուրիշինին հետ), միտքը խռովեցնելով անհանգիստ ընել, նեղը դնել:Պօղոս իր ամբողջ զօրութեամբ բռնուած էր ճշմարտութեան եւ այդ պատճառով է, որ մարդիկ կը պապանձէին: Մարդիկ նոյն վիճակին պիտի մատնուին երբ հաւատացեալը կրակով վկայէ:
4. (Հմր 23) Հրեաները ուզեցին զինք սպաննել, որովհետեւ ատիկա իրենց համար միակ լուծումը կը թուէր ըլլալ: Բայց աշակերտները զինք փախցնելու միջոց մը գտան:

Պօղոս եւ Բառնաբաս

Բայց եկեղեցին տակաւին կը վախնար Պօղոսին առիթ տալէ (Գրծ 9.26): Անոնք Աստուծոյ տուած կոչումին դիմաց արգելք կը դնէին՝ իրենց վախերուն պատճառաւ: Անոնց վախը արգելք էր Աստուծոյ խօսքը ամբողջ հեթանոս աշխարհին հասնելուն: Աստուած մա՛րդ կը փնտռէր, բայց անոնք կը նայէին իրենց սեփական մարմնաւոր աչքերով:

Այսօր ալ Աստուած մարդ կը փնտռէ: Մենք ալ շատ անգամ կը վախնանք եւ չենք տեսներ այն բաները, զոր Աստուած կ'ուզէ ընել «Պօղոս»-ներու միջոցաւ, անոնց նկարագիրին պատճառով կամ ուրիշ այլ պատճառներով: Պէտք է Տիրոջ առջեւ կենանք նուիրումով, որպէսզի կարենանք յստակ տեսնել:

Սակայն Բառնաբաս տեսաւ Պօղոսի կեանքին մէջ գտնուող շնորհքը (Գրծ 9.27): Ան տպաւորուեցաւ Պօղոսի նուիրումէն եւ տեսաւ Պօղոսի ձիրքը՝ հեթանոս աշխարհին մէջ ծառայելու համար: Բառնաբաս Պօղոսը իր ծածկոցին տակ առաւ եւ բարձրացուց զանիկա:

Պօղոսի Շրջապտոյտները

1. Երուսաղէմ (Գրծ 9.1-2)
2. Դամասկոս (Գրծ 9.3-22)
3. Արաբիա (Գղ 1.17)
4. Դամասկոս (Գրծ 9.23-25: Գղ 1.18-20)
5. Կեսարիա (Գրծ 9.30)
6. Տարսոն (Գրծ 9.30: Գղ 1.21-24)

Եկեղեցին Անտիոքի Մէջ

Բառնաբաս Անտիոքի մէջ կը ծառայէր եւ յաջողութիւն կը գտնէր: Ան հոգիով լեցուն բարի ուսուցիչ մըն էր, որ առաքեալ ալ կոչուեցաւ (Գրծ 11.19-20):

Տպաւորուած Պօղոսին վկայութենէն եւ իմանալով, որ ան կրնայ յոյներուն մէջ ծառայել, փնտռելով գտաւ զինք (Գրծ 11.25) եւ Անտիոք բերաւ:

Անոնք միասնաբար շատերու սորվեցուցին (Հմր 26). մէկը Աստուծոյ պարգեւը ունէր իսկ միւսը՝ Աստուծոյ պարգեւը ճանչցող էր: Անոնք միասին հիմնեցին Անտիոքի առաջին եկեղեցին:

Աստուած գործածեց Պօղոսն ու Բառնաբասը, որովհետեւ անոնք իրենց եսով չէին ծառայեր, այլ Աստուծոյ թագաւորութեան պէտքերը հոգալու ետեւէն էին: Բառնաբաս ուսուցիչն էր, իսկ Պօղոս՝ իր աշակերտը: Պօղոս բարձրացաւ ու դարձաւ աշակերտ (ուսուցիչ) հեթանոս աշխարհին:

Այս մէկը իրականացաւ, քանի որ Բառնաբաս կրցաւ տեսնել Պօղոսին կեանքին մէջ գտնուող շնորհքը եւ կրցաւ զայն բարձրացնել, գործնականօրէն անոր շնորհքին առիթ տալով:

Երբ ճիշդ ձեւով նայինք, կրնանք մեր ունեցած պարգեւով ուրիշը բարձրացնել: Բոլորս պիտի վարձատրուինք մեզի տրուած կոչումը ի գործ դնելով (կիրարկելով):