Յարութիւն առնողը տեսնելը եւ յարութեան փորձառութիւնը կարեւոր է, բայց բաւարար չէ, քանի որ թշնամին յարատեւ աշխատանք կը տանի հաւատացեալներուն մէջ սուտ խորհուրդներ արթնցնելու՝ ճիշդ խորհուրդներուն դէմ պատերազմելու համար:

Աշակերտները թէեւ յարութեան լուրը առած էին եւ յարութիւն առնողին հետ ալ ճաշած էին, սակայն տակաւին ունէին շփոթած վիճակ մը: Այդ վիճակը եւ պարապութիւնը կրնայ հանդիպիլ իւրաքանչիւր հաւատացեալի:

Այդ վիճակին մէջ կարեւոր է առիթ տալ Աստուծոյ Խօսքին: Յիսուս Խօսքը գործածեց առաքեալներուն վիճակը ճեղքելու համար (Յհ 21). անոնք արթնցան իրենց շփոթած վիճակէն եւ իրենց կոչումին մէջ վերահաստատուեցան:

Նախորդ Հրապարակում Աստուծոյ հետ Ուխտին Արդիւնքները (Ելք 14.1-31)
Յաջորդ Հրապարակում Աստուծոյ Տեսակէտը եւ Մարդուն Տեսակէտը (Ելք 15.1 -- 17.7)