Սամարացի կնոջ պատմութենէն կը սորվինք շատ մը դասեր: Սակայն այսօր կ'ուզեմ կեդրոնանալ Յիսուսի կեանքի ջուր տալուն եւ այդ ջուրը մեր ներսիդին յաւիտենական ջուրի աղբիւրներու վերածուելուն վրայ:

Տէր Յիսուս պէտք էր որ Գալիլիա երթար: Ան ընտրեց անցնիլ Սամարիայի ճամբայէն՝ բան մը, որ հրեաները չէին ըներ, որովհետեւ կ'ատէին Սամարացիները: Սակայն մեր Տէրը ուզեց անո՛նց ալ հասնիլ եւ փրկութեան աւետիսը տալ:

Ան Իր ծառայութիւնը ատելութենէ ազատ կը կատարէր: Կ'երթար այն տեղերը, ուր առաքելութիւնը զԻնք կը ղրկէր (հմմտ Ղկ 19.10):

Կա՞յ արդեօք տեղ մը, ուր փրկութեան լուրը հասցնելու կարիքը կայ, բայց դուն չես սիրեր երթալ հոն:

Տէր Յիսուս Կը Հանդիպի Մեզի՝ Մեր Գտնուած Տեղին Մէջ

«5Ճամբուն վրայ եկաւ Սիւքար, որ Սամարիայի քաղաքներէն մէկն էր, մօտիկը այն տեղին, որ Յակոբ իր զաւակին՝ Յովսէփի տուած էր: 6Հոն կը գտնուէր նաեւ Յակոբի ջրհորը: Յիսուս ճամբորդութենէն յոգնած՝ նստաւ ջրհորին քով: Գրեթէ կէսօր էր: 7Սամարացի կին մը եկաւ ջուր քաշելու: Յիսուս ըսաւ անոր.- “Ջուր տուր ինծի”»:

«Գրեթէ կէսօր էր»- Այսինքն հաւանաբար ոչ ոք այդ ժամուն կու գար ջուր քաշելու ջրհորէն: Իր բարոյական կարգավիճակին պատճառով կինը փախուստ կու տար քաղաքի բնակիչներէն, որովհետեւ հաւանաբար կը վիրաւորէին զինք եւ գէշ աչքով կը նայէին իրեն:

Այդ բոլորին մասին գիտնալով հանդերձ, Յիսուս յօժարեցաւ խօսիլ կնոջ հետ եւ նոյնիսկ ջուր ուզել անկէ:

Նախքան որ Իր կենսատու ջուրը տար կնոջ, Տէր Յիսուս անկէ խնդրեց, որ ջուր տար Իրեն: Վերջաւորութեան երկուքն ալ չխմեցին սովորական ջուրը:

  • Ըստ ինծի, կնոջ ջուրը կը խորհրդանշէր անոր սիրտին վիճակը: Իսկ Տէրը կը փորձէր այնպէս ընել, որ ան իր մէջինը դուրս հանէր, որպէսզի Ինք անոր խմցնէր Իր կեանքի ուժ ունեցող ջուրէն:
  • «Ինծի՛ եկէք դուք բոլորդ, յոգնածներ եւ բեռնաւորուածներ, եւ ես հանգիստ պիտի տամ ձեզի» (Մտ 11.28):
  • Երբ Տէրը մեզմէ բան մը ուզէ՝ ծառայութիւն եւլն., իրականութեան մէջ մեր անձերը Իր Կեանքի ուժ ունեցող Հոգիով նորոգել կ'ուզէ:

Ատելութենէ Ազատ Է Տէրը

Տէր Յիսուս ջուր խնդրեց սամարացի կնոջմէն, գիտնալով հանդերձ, թէ ան ի՛նչ վիճակի մէջ էր, ի՛նչ հոգեվիճակ ունէր եւ ի՛նչ ձեւով պիտի պատասխանէր:

  • Տէր Յիսուս գիտէր կնոջ անցեալը:
  • Տէր Յիսուս գիտէր, թէ երբ ջուր խնդրէր կնոջմէն, ան սկիզբը պիտի պարպէր սիրտին մէջ գտնուող բարկութիւնը կամ արտայայտուէր իր բնաւորութեան թերութիւնովը:
  • Տէր Յիսուս կնոջ պաշտօն մը տուաւ՝ Իրեն խմելու ջուր տալու խնդրանքով, որպէսզի կինը մէջինը Տիրոջ առջեւ հանէր եւ Տէրը զինք մաքրէր:
    • Տէր Յիսուս գիտէր, թէ այդ կինը վերջապէս պիտի երթար եւ ծառայէր Սիւքար քաղաքի բնակիչներուն:
  • Երբ ծառայող մը ծառայութեան փափաք ունենայ եւ տալու վիճակի մէջ ըլլայ, նախ իր ձեւով՝ իր բնաւորութեան թերութիւնով է, որ կ’արտայայտուի: Բայց երբ Տիրոջ հետ կը հաղորդակցի եւ երբ իր անձը ելք փնտռող կ’ըլլայ, անպայման Տիրոջ կողմէ կը մաքրուի, կը կրթուի եւ կը շինուի՝ ինչպէս կնոջ հետ եղաւ:

«8(Մինչ այդ, աշակերտները քաղաք գացած էին ուտելիք գնելու համար):

9Սամարացի կինը ըսաւ.

  • Դուն որ Հրեայ մըն ես, ինչպէ՞ս ինձմէ՝ Սամարացի կնոջմէ մը խմելու ջուր կ’ուզես: (Քանի Հրեաները Սամարացիներուն հետ երբեք չեն յարաբերիր)»:

Եթէ գիտնայիր

«10Յիսուս պատասխանեց.

  • Եթէ գիտնայիր Աստուծոյ պարգեւը եւ թէ ո՛վ է որ քեզի կ’ըսէ՝ ջուր տուր ինծի, հաւանաբար դո՛ւն իրմէ ջուր պիտի ուզէիր, եւ անիկա քեզի կենսատու ջուր պիտի տար»:

«Գիտնայիր» οἰκεῖος [ oikeios /oy· ki·os/] «Իքի՛ոս» (Enhanced Strong’s Lexicon)

  • Ընտանիքի անդամները գիտնալ
  • Ընտանիքի անդամ ըլլալը գիտնալ
  • Իսկական տունը գիտնալ
  • Մտերմութիւն ունենալ
  • Արեան կապ ունենալ
  • Նուիրուած ըլլալ
  • Պատկանիլ, միացած ըլլալ

«Կենսատու (ջուր)»- Յունարէնով՝ «Զոն»

  • Կեանք եւ կեանքի ուժ ունեցող, կտրիճ
  • Կեանք տուող
  • Գործօն
  • Օրհնուած
  • Փրկարար

«13Յիսուս պատասխանեց.

  • Ով որ այս ջուրէն խմէ՝ դարձեալ պիտի ծարաւնայ, 14բայց ով որ իմ տալիք ջուրէս խմէ՝ յաւիտեան պիտի չծարաւնայ: Ընդհակառակը, ջուրը որ ես պիտի տամ՝ անոր մէջ պիտի վերածուի աղբիւրի մը, որ ջուր կը ցայտէ եւ յաւիտենական կեանք կու տայ»:

Բոլոր անոնք, որոնք Տէր Յիսուսի տալիք ջուրէն կը խմեն, յաւիտեան պիտի չծարաւնան: Այդ ջուրը, որ նախ Խօսքը եւ ապա Սուրբ Հոգին է, խմողին ներսիդին աղբիւրի կը վերածուի: Տիրոջ Խօսքը ընդունողին մէջ կը վերածուի յագեցնող եւ կենդանութիւն ունեցող յաւիտենական աղբիւրի մը եւ կեանքի նպատակներուն կը ծառայէ (հմմտ Հռ 8.11):

Պատմութեան մէջ, կինը կը խմէ, այսինքն՝ կը հաւատայ եւ կ'ընդունի Տիրոջ խօսքը, եւ այդ վախի մէջ եղողը, ամչցողը եւ հալածուածը կը դառնայ շրջանի առաջին աւետարանիչը:

Նախորդ Հրապարակում Որդիին Հեղինակութիւնը (Յովհաննու 5.19-30)
Յաջորդ Հրապարակում Ապահո՞վ Ես (Յհ 6.16-21 -- Մտ 14.22-33)