«Մինչ Ապողոս Կորնթոս կը գտնուէր, Պօղոս Գաղատիայի եւ Փռիւգիայի կողմերը պտըտելէ ետք Եփեսոս իջաւ: Այստեղ Տիրոջ աշակերտած մարդիկ գտնելով՝ հարցուց անոնց.-Սուրբ Հոգին առի՞ք՝ երբ հաւատացիք»:
Աւելին«Իսկ Տիրոջ աշակերտները ուրախութեամբ եւ Սուրբ Հոգիով կը լեցուէին» (Գրծ 13.52): Առաքեալը այս համարը կ'արձանագրէ, հալածանքներուն բաժինը ներկայացնելէ ետք: Ան այս ընելով կը ներշնչէ, թէ պայմանները բնաւ վերջնականօրէն արգելք չկրցան ըլլալ աշակերտներուն յանձնուած ծառայութեան:
ԱւելինՀնդկաստանի եւ Պարսկաստանի մէջ ծառայած միսիոնար Հենրի Մարթին առիթով մը ըսած է. «Քրիստոսի Հոգին միսիոնարութեան հոգի է եւ որքան Անոր կը մօտենանք, այդքան ծայրայեղ միսիոնար մը պիտի ըլլանք»:
Աւելին