Մինչ կը տօնենք Ծաղկազարդը, կ'ուզենք յիշել, թէ Աստուածաշունչը կը խօսի Տէր Յիսուսի Երուսաղէմ յաղթական մուտքին մասին:
Աւելին«Մինչ անոնք կ'ուտէին, Յիսուս հացը առաւ օրհնեց ու կտրեց եւ տուաւ աշակերտներուն ու ըսաւ. “Առէ՛ք, կերէ՛ք, այս է իմ մարմինս”: Եւ գաւաթը առաւ, գոհացաւ ու տուաւ անոնց ու ըսաւ. “Ամէնքդ ալ խմեցէ՛ք ասկէ. վասնզի ասիկա է իմ արիւնս նոր ուխտի, որ պիտի թափուի՝ շատերու մեղքերուն թողութեան համար»:
Աւելին«Նոր պատուիրան մը կու տամ ձեզի, որ մէկզմէկ սիրէք, ինչպէս ես ձեզ սիրեցի , որ դուք ալ մէկզմէկ սիրէք» (Յհ 13.34): Վերջին ընթրիքը՝ սիրոյ երեկոն կապուած է այս համարին, որ կ'ըսէ թէ կարեւոր է իրարու հանդէպ սէր ունենալ:
ԱւելինԱստուածաշունչի պատմութեան համաձայն, Յիսուսի Երուսաղէմ մտնելը շատ յատկանշական էր: Անիկա կը խօսի մարգարէութիւններու կատարումին (Զք 9.9: Մտ 21.5), Յիսուսի անմեղութեան (Յհ 18.23), թագաւորական յաղթութեան ինչպէս նաեւ փրկութեան առիթը խաչին ճամբով բոլորին ձեռնտու ըլլալուն մասին:
ԱւելինԱստուած իր խօսքը մեզի տուաւ նպատակով, որպէսզի Խօսքը ամէն մէկ խոստումի կատարումին համար հսկէ:
ԱւելինՍղ 23-ին մէջ, Դաւիթ կ'ըսէ՝ «Տէրը իմ հովիւս է. ես բանի մը կարօտութիւն պիտի չունենամ: Զիս խոտաւէտ արօտներու մէջ կը պառկեցնէ, հանդարտ ջուրերու քով ինծի կ’առաջնորդէ: Հոգիս կը նորոգէ: Իր անուանը համար արդարութեան ճամբաներու մէջ կ’առաջնորդէ ինծի: Թէեւ մահուան շուքի ձորին մէջ ալ պտտիմ, չարէն պիտի չվախնամ, վասնզի դուն ինծի հետ ես, քու ցուպդ ու գաւազանդ՝ անոնք զիս պիտի մխիթարեն:
Աւելին