Ժամանակն է Սատանային ըսել՝ «Վե՛րջ», թշնամիին ըսել՝ «Վե՛րջ»: Ժամանակն է, որ հագնինք այն Քրիստոնէական ինքնութիւնը, որ էր Յիսուս մեզի շնորհեց խաչին վրայ Իր տարած յաղթութեամբ:
ԱւելինԱմէն բան, որ կը պատահի, կապուած է հոգեւոր իրականութեան մը: Մենք իշխանութիւնը ունինք հոգեւոր իրականութիւնները փոխելու Քրիստոսով:
ԱւելինՎախը լաւ յատկութիւն մըն է, երբ մեր մեղանչական բնոյթին մէջ զգանք, կարգ մը սխալներէ կը խուսափինք: Աստուածաշունչին մէջ կը տեսնենք, թէ տարբեր տեսակի վախեր կան, որոնք ունին տարբեր բացատրութիւններ:
ԱւելինՅհ 12.1-8 կը ներկայացնէ Տիրոջ Խօսքը հաւատքով եւ նուիրումով լսելու եւ ընդունելու լաւագոյն օրինակը: Այս հատուածին մէջ պիտի սորվինք, թէ ծառայութիւնը եւ պաշտօնները չեն, որ մեզ Տիրոջ սիրտին փափաքը յստակ կերպով կը յայտնեն, հապա խօսքը ուշի-ուշով մտիկ ընելը եւ Խօսքէն սնանիլը:
ԱւելինԵրբ ուշադրութեամբ նայիմ ինքնութեանս, Աստուծոյ պատկերին նմանութեամբ ստեղծուելուս եւ հոգի, մարմին, շունչ (Ա.Թգ 5.23) ունենալուս եւ այլ աստուածաշնչական իրականութիւններուն, չեմ կրնար երեւակայէր, թէ պետք է փնտռելով գտնեմ զԱստուած, որովհետեւ հոգիիս միջոցաւ պէտք է կարենամ ստանալ ամէն ինչ, որ պէտք է ինծի՝ Աստուծոյ տուած կեանքը ապրելու եւ Անոր հետ քալելու համար:
ԱւելինՏէր Յիսուս կը պատուիրէ, որ Իրեն մօտենանք (հմմտ Յկ 4.7-8) հանգստանալու համար, Իր լուծը մեր վրայ առնենք (Իրեն հետ մէկ ըլլանք) ու սորվինք իրմէ:
ԱւելինԱստուածաշունչը կը յայտնէ, թէ Տիրոջ գալուստին սպասող հաւատացեալներէն «որեւէ շնորհք չի պակսիր», եւ Աստուած այդ շնորհքներուն միջոցաւ «հաստատուն պիտի պահէ» զիրենք, որպէսզի «անմեղադրելի» ըլլան «Տիրոջ Յիսուս Քրիստոսի դատաստանին օրը»:
ԱւելինԻմանալէ ետք, թէ Աստուծոյ զաւակները բազմատեսակ պարգեւներու տնտեսներ են, բնակա՛ն է, որ ուզես շնորհքդ գիտնալ եւ անմիջապէս գործի լծել զայն:
Աւելին