Երբ մեր կեանքը կ'ապրինք Տիրոջ սիրով եւ ծառայութիւնները կ'ընենք նոյն գիտակցութեամբ, պիտի նկատենք, թէ աւելի հեշտութեամբ եւ առանց բեռնաւորուելու պիտի կատարենք զանոնք:
ԱւելինԶատկուայ տօնին առթիւ, Երուսաղէմ եկած էին հազարաւոր գալիլեացի ուխտաւորներ, որոնք նախապէս տեսած էին Տէր Յիսուսի մեծամեծ գործերը եւ լսած անոնց մասին: Անոնք մեծ խանդավառութեամբ ԴԻՄԱՒՈՐԵՑԻՆ Տէր Յիսուսը, Անոր Երուսաղէմ մտնելու ատեն:
ԱւելինԻր Աւետարանի առաջին գլուխին մէջ, Յովհաննէս Առաքեալ մեզի կը յայտնէ, թէ Խօսքը Աստուած է, ամէն բան Անով եղած է եւ թէ Ան մարմնացաւ եւ մարդոց միջեւ բնակեցաւ:
ԱւելինՅհ 1.29-51-ին մէջ կը տեսնենք, թէ Յիսուս ի՛նչպէս կ'ընտրէր Իր աշակերտները եւ թէ Ան ի՛նչ կ'ակնկալէր, որ անոնք ընէին:
ԱւելինՅովհաննէս առաքեալ յատուկ բանաձեւ մը կ'որդեգրէ խոստացուած փրկիչը՝ Յիսուս Քրիստոսը եւ Անոր աստուածութիւնը ներկայացնելու համար:
ԱւելինՂեւտացւոց Գիրքի քսանհինգերորդ գլուխը մեզի կը յստակացնէ, թէ ամբողջ երկիրը Տիրոջ կը պատկանի եւ մարդիկ պանդուխտ են անոր վրայ: Երբ մարդիկ երկրի մը մէջ կ'ապրին Տիրոջ կանոններուն համաձայն, պիտի ըլլան ապահով ամէն տեսակի պատուհասներու դէմ:
ԱւելինԾառայել բառը Աստուածաշունչին համաձայն միայն գործ մը ընել չէ, հապա՝ եբրայերէն «աֆվատ» բառն է (Strong’s Enhanced Lexicon), որ կը նշանակէ պաշտել:
ԱւելինՂեւտացիներուն գիրքին մէջ Սուրբ Հոգին Մովսէսի միջոցաւ պատուիրած էր, որ Իսրայէլ սուրբ կեանք ապրէր:
Աւելին