Աւետարանը մեզի կը տեղեկացնէ, թէ Յիսուս Քրիստոս Աստուծոյ Որդին է եւ Աստուա՛ծ, որ աշխարհ եկաւ եւ կոյսէն ծնաւ, մեր փրկութեան համար, սկիզբէն եղած խոստումներուն համաձայն (Ես 7.14):
Աւելին«Մինչ անոնք կ'ուտէին, Յիսուս հացը առաւ օրհնեց ու կտրեց եւ տուաւ աշակերտներուն ու ըսաւ. “Առէ՛ք, կերէ՛ք, այս է իմ մարմինս”: Եւ գաւաթը առաւ, գոհացաւ ու տուաւ անոնց ու ըսաւ. “Ամէնքդ ալ խմեցէ՛ք ասկէ. վասնզի ասիկա է իմ արիւնս նոր ուխտի, որ պիտի թափուի՝ շատերու մեղքերուն թողութեան համար»:
Աւելին«Նոր պատուիրան մը կու տամ ձեզի, որ մէկզմէկ սիրէք, ինչպէս ես ձեզ սիրեցի , որ դուք ալ մէկզմէկ սիրէք» (Յհ 13.34): Վերջին ընթրիքը՝ սիրոյ երեկոն կապուած է այս համարին, որ կ'ըսէ թէ կարեւոր է իրարու հանդէպ սէր ունենալ:
ԱւելինԱստուածաշունչի պատմութեան համաձայն, Յիսուսի Երուսաղէմ մտնելը շատ յատկանշական էր: Անիկա կը խօսի մարգարէութիւններու կատարումին (Զք 9.9: Մտ 21.5), Յիսուսի անմեղութեան (Յհ 18.23), թագաւորական յաղթութեան ինչպէս նաեւ փրկութեան առիթը խաչին ճամբով բոլորին ձեռնտու ըլլալուն մասին:
ԱւելինԻ՞նչ է կապը հաւատացեալին եւ խաղողին միջեւ: Որթատունկը Սուրբ Գիրքին մէջ ինք իր մասին կը յայտնէ: Սուրբ Գիրքը ինք եւս կը յայտարարէ այդ ճշմարտութիւնը, բայց ցոյց կու տայ որ ճշմարիտ խաղողը հաւատացեալներն են:
ԱւելինԵրբ Տէրը իր առաքելութեան սկսաւ, յատուկ հանգրուաններէ անցաւ եւ այդ հանգրուանները յատուկ ձեւերով դիմաւորեց:
ԱւելինԵրբ Աստուած մեզի պատուէր մը կու տայ, կը կարծենք, որ մենք մեր ջանքերով պէտք է ընենք ատիկա: Իրականութիւնը այն է, որ երբ պատուէր մը կու տայ, մեր բնոյթին մէջ զայն ձեռք բերելու կարողութիւնն ալ դրած կ'ըլլայ:
ԱւելինԿը զմայլինք մեր Աստուծոյ գործերուն վրայ, երբ հետզհետէ խորանալով աւելի կը ճանչնանք ու կը նկատենք, թէ իրապէս.«[ Յիսուսով] ամէն բան ստեղծուեցաւ, […] ամէն բան անով հաստատ կը կենայ» (Կղ 1.16-17):
Աւելին