«Դարձեալ երկնքի թագաւորութիւնը արտի մէջ պահուած գանձի մը նման է, որ մարդ մը գտնելով՝ կը ծածկէ եւ ուրախութենէն կ'երթայ բոլոր ունեցածը կը ծախէ ու այն արտը կը գնէ» (Մտ 13.44):
ԱւելինԱպագայի կատարման կարծիքին եւ մասնակիօրէն կատարուած մարգարէութեան կարծիքին հետեւողները երկուքն ալ կը համաձայնին Յյտ 1-էն 3-րդ գլուխներուն իմաստներուն շուրջ. Յյտ 1-ին մէջ, Յովհաննէս կը խօսի Յիսուսի հանդիպելուն եւ եղածները արձանագրելուն մասին, իսկ Յյտ 2 եւ 3-ին մէջ՝ եօթը եկեղեցիներուն ղրկուած նամակներուն մասին:
ԱւելինՅիսուս ուրիշ օրինակ մըն ալ ըսաւ անոնց.«Երկինքի արքայութիւնը կը նմանի այն թթխմորին, որ կին մը առնելով՝ պարկ մը ալիւրի հետ խառնեց, մինչեւ որ ամբողջ խմորը թթուեցաւ»:
ԱւելինԴանիէլ Յիսուսի աշխարհ քալէն հարիւրաւոր տարիներ առաջ ապրած ըլլալով արձանագրած է տեսիլքներ, երազներ եւ մարգարէութիւններ Մեսիային գալուն, ժամանակներուն վերջին, Հրեաներուն ապագային եւ Աստուծոյ թագաւորութեան գալուն մասին:
ԱւելինՅիսուս կը յայտնէ, թէ երբ թագաւորութիւնը գայ, եւ անոր խորհուրդները սկսին մեր մէջ մուտք գործել, թշնամին չ'ուրախանար եւ խորամանկութեամբ իր գործը կը կատարէ: Ան կը գործածէ մեր մարդկային տկարութիւնները, թագաւորութեան գործին վնաս հասցնելու համար:
ԱւելինԱստուածաշունչին մէջ յիշուած մեղրը Աստուծոյ խօսքն է: Մարդիկ Աստուծոյ բարիքները կը վայելեն երբ խօսքին համաձայն շարժին, բայց շատեր, զանազան պատճառներով, զրկուած կը մնան մեղրէն: Ա.Թգ 14–ին մէջ, Յովնաթան կ'առնէ յանդուգն հաւատքի քայլ մը եւ ատոր պտուղը կ'ուտէ:
ԱւելինԵրկրորդ Հարցում՝ «[...] Քու գալուստիդ […] նշանը ի՞նչ պիտի ըլլայ»: Ապագայի կատարումի կարծիքը ընդունող ուսուցիչները այս հարցումը անմիջապէս կը վերագրեն մեր Տիրոջ երկրորդ գալուստին եւ կ'ըսեն թէ Յիսուս պիտի վերադառնայ Մատթէոսի 24.4-22-ին մէջ յիշուած նշաններէն ետք:
ԱւելինՄտ 13.101-ին մէջ, աշակերտները հարց կու տան Յիսուսի ըսելով. «[...]Ինչո՞ւ համար առակներով կը խօսիս անոնց»: Առակ բառը Յունարէն բնագիրին մէջ «փարաւոլի՛» (παραβολή [parabole /par•ab•ol•ay/) բառն է, որ կը նշանակէ ձեւ, կերպարանք, համեմատել, քով-քովի դնել եւ բան մը ուրիշ բանի մը հետ բաղդատել:
ԱւելինԻր թագաւորութեան երկրորդ տարին, Սաւուղ 7000 հոգի ընտրեց: Մինչ Սաւուղը եւ իր բանակը Փղշտացիներուն դիմաց կեցած էին պատերազմի համար, Սաւուղին շուրջը գտնուողները թշնամի բանակին զօրութիւնը տեսնելով՝ դողալու սկսան:
ԱւելինՄտ 24.14-20-ին մէջ, Յիսուս աշակերտներուն կ'ըսէ, որ Աւետարանը Երուսաղէմի մէջ յաջող կերպով քարոզուելէ ետք էր միայն որ վերջը պիտի գար, եւ անոնք պէտք էր պատրաստ ըլլային Երուսաղէմէն փախչելու:
Աւելին