Աստուածաշունչը կը հաստատէ, թէ յարութեան զօրութիւնը եւ յարութեան պտուղը մեր կեանքերէն ներս կը գտնուին (Ա.Կր 15.20-22):
Աւելին«Քանզի ճշմարտապէս կ'ըսեմ ձեզի, “Մինչեւ երկինք ու երկիր անցնին, օրէնքէն յովտ մը կամ նշանագիր մը պիտի չանցնի, մինչեւ բոլորն ալ կատարուին”» (Մտ 5.18):
ԱւելինԿան երկու տեսակ նայուածքներ եւ երկու տեսակ պատերազմներ՝ Ներկայ պայմաններուն դիմաց մարդկային ոխը, ատելութիւնն ու ոչ Քրիստոնէական հոգին եւ միւս կողմէ հաւատքի նայուածքը: Պատերազմ՝ երկրաւոր թշնամիին դէմ ֆիզիքապէս, առանց նկատի առնելու անոր ետին կեցող իսկական թշնամին, որուն յաղթելու միջոցը միայն Յիսուսն է:
ԱւելինՅիսուս մեռելներէն յարութիւն առնելէ եւ բաւական նշաններ երեւելէն ետք աշակերտներէն երկուքը կ’երթային դէպի Էմմաուս: Աշակերտները ժամանակից նորութիւններուն չէին նայեր այլ անցեալի ազդեցութիւններուն հետեւանք՝ կը ցատկէին ներկայի խոստումներուն վրայէն ու յուսահատ կ'երթային դէպի Էմմաուս: Բայց անոնք Յիսուսի խօսքերը լսելով եւ խաչելութիւնն ու իմաստը ըմբռնելով կրցան տեսնել Յարութիւն առնողը եւ վերադարձան իրենց կոչումին:
ԱւելինՈղջը Մեռելներուն մէջ Փնտռել Ղկ 24.1-8-ին մէջ, երբ կիները գերեզման գացին խունկերով, հրեշտակներուն այնպէս թուեցաւ, թէ կիները ողջը (Յիսուսը) մեռելներուն մէջ կը փնտռէին: Մենք ալ շատ անգամ Յիսուսը մեռելական բաներու մէջ կը փնտռենք, մոռցած ըլլալով, որ Յիսուս յարութիւն առած է եւ մեզի կեանք տուած է: Շատ կարեւոր է, որ մեր ինքնութիւնը ճանչնանք եւ տեսնենք Յիսուսի տուածը:
ԱւելինԻ՞նչու Յիսուս յարութիւն առնելէն անմիջապէս ետք չգնաց երկինք, այլ 40 օր սպասեց... Այդ օրերուն ընթացքին, աշակերտները շատ բաներ սորվեցան եւ յաղթեցին իրենց տկարութիւններուն: Ասիկա մեզի համար 40 օր պիտի չըլլայ, այլ ամէն օր:
Աւելին«Վասն զի անհաւատ այրը սրբուած է կնոջմովը եւ անհաւատ կինը սրբուած է այրովը. Ապա թէ ով՝ ձեր որդիները պիղծ պիտի ըլլային, բայց հիմա սուրբ են» (Ա.Կր 7.17):
ԱւելինՅիսուս յարութիւն առնելէն ետք 40 օր մնաց իր ժողովուրդին հետ, որովհետեւ նամակ մը ունէր փոխանցելիք:
ԱւելինԱստուած իր խօսքը մեզի տուաւ նպատակով, որպէսզի Խօսքը ամէն մէկ խոստումի կատարումին համար հսկէ:
Աւելին