Սղ 23-ին մէջ, Դաւիթ կ'ըսէ՝ «Տէրը իմ հովիւս է. ես բանի մը կարօտութիւն պիտի չունենամ: Զիս խոտաւէտ արօտներու մէջ կը պառկեցնէ, հանդարտ ջուրերու քով ինծի կ’առաջնորդէ: Հոգիս կը նորոգէ: Իր անուանը համար արդարութեան ճամբաներու մէջ կ’առաջնորդէ ինծի: Թէեւ մահուան շուքի ձորին մէջ ալ պտտիմ, չարէն պիտի չվախնամ, վասնզի դուն ինծի հետ ես, քու ցուպդ ու գաւազանդ՝ անոնք զիս պիտի մխիթարեն:
ԱւելինԿարեւոր է որ Քրիստոնեան գիտնայ իր առաքելութիւնը եւ կարենայ ենթարկուիլ Աստուծոյ կամքին:
Աւելին«Ուրեմն գացէ՛ք բոլոր ազգերը աշակերտեցէք, մկրտեցէ՛ք զանոնք յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ: Սորվեցուցէք անոնց որ այն բոլոր բաները պահեն՝ ինչ որ ես ձեզի պատուիրեցի: Ահա ամէն օր ես ձեզի հետ եմ, մինչեւ աշխարհիս վերջը: Ամէն» (Մտ 28.19-20):
ԱւելինԱյս պատմութիւնը իւրայատուկ է քանի մը բաժիններով: Մեր բուն կեդրոնացումը պիտի ըլլայ Աստուծոյ իշխանութեան վրայ՝ արտայայտուած Քրիստոսով եւ ներկայիս արտայայտուող մեր միջոցաւ:
ԱւելինԳրծ 4-ին մէջ, հաւատացեալները աղօթեցին քաջութեան համար: Օրուան դժուարութեան դիմաց յատուկ ձեւով աղօթեցին եւ Տէրը յատուկ միջամտութեամբ բաներ արթննցուց:
ԱւելինԱռաքեալներու Գործերը գիրքին պատմութիւնը չի վերջանար: Անիկա ցոյց կու տայ հաւատացեալներուն կեանքին ձեւը, տեսակն ու որակը երկրի վրայ:
ԱւելինԱյս բաժինին մէջ Յովհաննէս Առաքեալ նշած է, թէ Քրիստոնեաները «առաջին յարութիւնը» պիտի առնեն, եւ Յիսուսի հետ 1000 տարի պիտի իշխեն: Հազար տարին Հազարամեայ Թագաւորութիւնը պիտի կոչուի:
ԱւելինԱստուած իր խօսքին կը հսկէ: Ան բնաւ իր խոստումէն ետ չէ դարձած եւ բնաւ պիտի չդառնայ: Պէտք է մենք բռնուինք իր խոստումին: Աստուած լրտեսներ կը ղրկէ Քանանի երկիրը (Թւ 13.1-4)
Աւելին«Սաւուղ իր որդիին Յովնաթանին ու իր բոլոր ծառաներուն ըսաւ, որ Դաւիթը մեռցնեն» (Ա.Թգ 19.1): Սաւուղ կը նախանձէր Դաւիթէն, որովհետեւ Տէրը իր հետը չէր, բայց Դաւիթին հետն էր: Տէրը Սաւուղին հետ չէր, որովհետեւ Աստուծոյ սիրտին պէս սիրտ չունէր:
Աւելին