Քարոզներ

Աստուծոյ Հաւատարմութիւնը Իր Խօսքին Հանդէպ (Մատթէոս 28.19-20)

«Ուրեմն գացէ՛ք բոլոր ազգերը աշակերտեցէք, մկրտեցէ՛ք զանոնք յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ: Սորվեցուցէք անոնց որ այն բոլոր բաները պահեն՝ ինչ որ ես ձեզի պատուիրեցի: Ահա ամէն օր ես ձեզի հետ եմ, մինչեւ աշխարհիս վերջը: Ամէն» (Մտ 28.19-20):

Ժամանակն է Արձակելու (Մատթէոս 21)

Այս պատմութիւնը իւրայատուկ է քանի մը բաժիններով: Մեր բուն կեդրոնացումը պիտի ըլլայ Աստուծոյ իշխանութեան վրայ՝ արտայայտուած Քրիստոսով եւ ներկայիս արտայայտուող մեր միջոցաւ:

Աղօթք եւ Վստահութիւն

Գրծ 4-ին մէջ, հաւատացեալները աղօթեցին քաջութեան համար: Օրուան դժուարութեան դիմաց յատուկ ձեւով աղօթեցին եւ Տէրը յատուկ միջամտութեամբ բաներ արթննցուց:

Հոգեւոր Կեանքի Շահերը (Գործք Առաքելոց 27--28)

Առաքեալներու Գործերը գիրքին պատմութիւնը չի վերջանար: Անիկա ցոյց կու տայ հաւատացեալներուն կեանքին ձեւը, տեսակն ու որակը երկրի վրայ:

Մինչեւ Աշխարհին Ծայրերը (Մատթէոս 22.1-14)

Վախճանաբանութիւն - Յիսուսի Հազարամեայ Թագաւորութիւնը (Յայտնութիւն Յովհաննու 20)

Այս բաժինին մէջ Յովհաննէս Առաքեալ նշած է, թէ Քրիստոնեաները «առաջին յարութիւնը» պիտի առնեն, եւ Յիսուսի հետ 1000 տարի պիտի իշխեն: Հազար տարին Հազարամեայ Թագաւորութիւնը պիտի կոչուի:

Քանանի Երկիրը Ղրկուած Լրտեսները (Թուոց 13)

Աստուած իր խօսքին կը հսկէ: Ան բնաւ իր խոստումէն ետ չէ դարձած եւ բնաւ պիտի չդառնայ: Պէտք է մենք բռնուինք իր խոստումին: Աստուած լրտեսներ կը ղրկէ Քանանի երկիրը (Թւ 13.1-4)

Դաւիթի Ճամբորդութիւնը Դէպի Գահ (Ա. Թագաւորաց 19.1-24)

«Սաւուղ իր որդիին Յովնաթանին ու իր բոլոր ծառաներուն ըսաւ, որ Դաւիթը մեռցնեն» (Ա.Թգ 19.1): Սաւուղ կը նախանձէր Դաւիթէն, որովհետեւ Տէրը իր հետը չէր, բայց Դաւիթին հետն էր: Տէրը Սաւուղին հետ չէր, որովհետեւ Աստուծոյ սիրտին պէս սիրտ չունէր:

Վախճանաբանութիւն - Աստուծոյ Թագաւորութիւնը Յաղթող է (Յայտնութիւն Յովհաննու 19)

Ե՞րբ պիտի գայ Յիսուս: Ոչ ոք գիտէ օրը կամ ժամը, սակայն գիտենք, թէ Հայրը ըսաւ Որդիին, որ նստի Իր աջ կողմը, մինչեւ բոլոր թշնամիները Անոր ոտքին պատուանդանին տակ դնէ:

Մեր Պատասխանատուութիւնը Փոքրերուն Հանդէպ

Աստուածաշունչը կը յայտնէ թէ փոքրերը ժառանգութիւն են Տիրոջմէն՝ «Ահա տղաքը Տէրոջը ժառանգութիւնն են. որովայնի պտուղը անոր պարգեւն է» (Սղ 127.3):