Աստուածաշունչը մեզի կը ներկայացնէ հալածանքներու մէջ գտնուող բայց յաղթող Քրիստոսը եւ կը թելադրէ, որ եկեղեցին հալածանքներու ենթակայ ըլլալով հանդերձ, Անոր օրինակով յաղթող ըլլայ հաւատքի միջոցաւ:
ԱւելինԳիտութեան խօսքը իմաստութեան խօսքին պէս գերբնական յայտնութիւն մըն է:
ԱւելինՍամուէլի օրերուն, երբ Հեղի քահանայապետ էր, երկրին մէջ կար կրօնական վիճակ մը, որմէ Աստուած գոհ չէր:
ԱւելինԱստուածաշունչին համաձայն, իմաստութիւնը, աւելի քան իմացական գիտակցութիւն (բանի մը մասին գիտութիւն ունենալ), կը բնորոշուի իբրեւ բարոյական նկարագիր մը, որ Աստուծոյ ծրագիրներուն մասին տեղեկութիւն ունի:
ԱւելինՊօղոս առաքեալ Ա.Կր 12.8-10-ին մէջ կը խօսի ինը գերբնական պարգեւներու մասին:
ԱւելինՀաւատացեալները պէտք է իրենց սիրտի՛ն մէջ ճանչնան Յիսուսը եւ ոչ թէ պարզապէս գիտութիւն ունենան Անոր մասին: Աստուածաշունչին մէջ կը կարդանք մարդոց մասին, որոնք մեր գիտակցութեան տասը տոկոսը չունէին բայց սքանչելիքներ եւ հրաշքներ կը վայելէին:
ԱւելինՀաւատացեալներս կանչուած ենք Որդիին հաղորդակից դառնալու: Վստահի՛նք Աստուծոյ պարգեւած շնորհքներուն եւ լա՛ւ բռնուինք Յիսուս Քրիստոսի առաքելութեան հաղորդակից դառնալու կոչին (Ա.Կր 1.7-9):
ԱւելինEaston’s Bible Dictionary-ին համաձայն «հայր» բառը «Ապ» [’ab /awb/] բառն է, որ կը նշանակէ՝ 1. Պետ, քահանայ (Դտ 17.10, 18.19) 2. Կառավարող (Ա.Թգ 10.12) 3. Երէց (Դ.Թգ 2.12: Մտ 23.10) 4. Սկիզբ կամ հեղինակ (Ծն 4.20-21)
Աւելին«Սամուէլ մանուկը Հեղիին առջեւ Տէրոջը ծառայութիւն կ'ընէր: Այն օրերը Տէրոջը խօսքը հազուագիւտ էր ու յայտնի տեսիլք չկար» (Ա.Թգ 3.1):
Աւելին