Քարոզներ
Երկնքի Թագաւորութիւնը Երկրի Վրայ Կենդանացնել
Աստուածաշունչը կ'ըսէ, թէ երբ լեզուներու պարգեւով կը խօսինք, Աստուծոյ հետ կը խօսինք եւ մէկը մեզ չի հասկնար: Երբ կը սկսինք լեզուներով խօսիլ, օծութեան տակ կ'ըլլանք եւ կը նշմարենք որ բառերը մեր մէջէն կ'ելլեն հրաբուխի նման ու շնչառութիւնը կ'արագանայ:
Աւելին
Կապէ՛ եւԿողոպտէ՛ (Մատթէոս 12.28-29)
Յիսուսի եւ Աստուածաշունչին լեզուով կապելով կողոպտելը մեզի կը սորվեցնէ հաւատքով գործի լծուիլ:
Աւելին
Սամուէլ Սաւուղը Իշխան Կ’օծէ - Օծութիւնը Կը Հոգայ (Ա.Թագաւորաց 10.1-27)
Ա.Թգ 10.1-ին մէջ, Սամուէլ իւղի շիշը առաւ եւ Սաւուղին գլխուն թափեց: Իւղը խորհրդանիշ է Սուրբ Հոգիի օծութեան եւ Անոր հովանաւորութեան:
Աւելին
Լեզուներու եւ Թարգմանութեան Պարգեւը
Լեզուներու շնորհքը (Ա.Կր 14.1-38) յափշտակութեան մէջ օտար եւ անծանօթ լեզուներ խօսելու պարգեւ մըն է: Լեզուներու շնորհքով, անձը Աստուծոյ հետ կը խօսի եւ ներքնապէս կը կառուցուի:
Աւելին
Յիսուսի Ներկայացուցիչներն Ենք
Պօղոս առաքեալ հաւատացեալները կը կոչէ դեսպաններ, որոնց միջոցաւ Աստուած կը գործէ եւ Ինքզինք կը յայտնէ (Բ.Կր 5.20):
Աւելին
Գիտե՞ս Թագաւորը Կը Խօսի Քու Մասիդ (Ա.Թագաւորաց 9)
Անցեալ նիւթին մէջ (Անձնական Յարաբերութեան Կարեւորութիւնը) տեսանք, թէ Սամուէլի ծերանալէն ետք ժողովուրդը բոլոր միւս ժողովուրդներուն պէս թագաւոր մը ուզեց: Աստուած գիտէր անոնց թագաւոր ուզելու մղումը եւ ճիշդ իրենց ուզածին պէս թագաւոր մը տուաւ՝ Սաւուղը:
Աւելին
Չորցած Ձեռքով Մարդուն Բժշկութիւնը
Մտ 12.8-ին մէջ, «Որդին մարդոյ շաբաթին տէրն է» ըսելով, Յիսուս Աստուծոյ հաւասար ըլլալը յայտարարեց, որովհետեւ Ծն 2.1-3-ին մէջ Աստուած Շաբաթին տէրն ու հիմնադիրն է: Յիսուս Իր հռչակածը գործնականօրէն փաստելու համար, Շաբաթ օրով մը չորցած ձեռքով մարդ մը բժշկեց (Մտ 12.9-14):
Աւելին
Անձնական Յարաբերութեան Կարեւորութիւնը (Ա.Թագաւորաց 8)
Աստուծոյ հետ անձնական յարաբերութիւնը մեզ կարող կը դարձնէ ընելու այն ինչ որ պէտք է ընենք: Եթէ Աստուծոյ հետ յարաբերութիւն չունենանք, մեր կեանքին մէջ կ'ըլլայ պարապութիւն մը, զոր կը լեցնենք աշխարհին առաջարկած բաներով:
Աւելին
Բժշկութեան Պարգեւը
Սկիզբէն մարդը բժշկութեան պարգեւը չունէր, որովհետեւ մեղքէն առաջ առողջութիւնը սեփական իրաւունք էր մարդուն: Կեանքի ծառը յաւիտենական կեանքի զօրութիւնը կու տար անոր (Ծն 3.22):
Աւելին
Հանգիստը Քրիստոսով
Իսկական հանգիստը ֆիզիքական հանգիստը չէ, այլ՝ Քրիստոսով մեր ինքնութիւնը գտնելը:
Աւելին