Քարոզներ

Յիսուսի Փառքը (Յովհաննու 2.1-11)

Իր Աւետարանի առաջին գլուխին մէջ, Յովհաննէս Առաքեալ մեզի կը յայտնէ, թէ Խօսքը Աստուած է, ամէն բան Անով եղած է եւ թէ Ան մարմնացաւ եւ մարդոց միջեւ բնակեցաւ:

Յիսուսին Հետեւելու Կարեւորութիւնը (Յովհաննու 1.29-51)

Յհ 1.29-51-ին մէջ կը տեսնենք, թէ Յիսուս ի՛նչպէս կ'ընտրէր Իր աշակերտները եւ թէ Ան ի՛նչ կ'ակնկալէր, որ անոնք ընէին:

Յիսուս Է «Այո»ն Բոլոր Խոստումներուն (Բ.Կորնթացիս 1.20)

Յովհաննէս առաքեալ յատուկ բանաձեւ մը կ'որդեգրէ խոստացուած փրկիչը՝ Յիսուս Քրիստոսը եւ Անոր աստուածութիւնը ներկայացնելու համար:

Հետեւա՞նք Թէ Օրհնութիւն (Ղեւտացւոց 26)

Տէրը Պիտի Ղրկէ Իր Օրհնութիւնները (Ղեւտացւոց 25.1-55)

Ղեւտացւոց Գիրքի քսանհինգերորդ գլուխը մեզի կը յստակացնէ, թէ ամբողջ երկիրը Տիրոջ կը պատկանի եւ մարդիկ պանդուխտ են անոր վրայ: Երբ մարդիկ երկրի մը մէջ կ'ապրին Տիրոջ կանոններուն համաձայն, պիտի ըլլան ապահով ամէն տեսակի պատուհասներու դէմ:

Ծառայողներուն Սրբութիւնը (Ղեւտացւոց 21.1-9)

Ծառայել բառը Աստուածաշունչին համաձայն միայն գործ մը ընել չէ, հապա՝ եբրայերէն «աֆվատ» բառն է (Strong’s Enhanced Lexicon), որ կը նշանակէ պաշտել:

Տէրը Կը Խօսի (Ղեւտացւոց 1.1-2)

Ղեւտացիներուն գիրքին մէջ Սուրբ Հոգին Մովսէսի միջոցաւ պատուիրած էր, որ Իսրայէլ սուրբ կեանք ապրէր:

Տիրոջ Ներկայութիւնն Էր Ժողովուրդին Առաջնորդութիւնը (Ելք 40.34-38)

Մովսէս Տիրոջ պատուիրած բոլոր բաները կատարելէ ետք, կազմեց Վկայութեան Խորանը եւ սկսաւ լուացուելով պատրաստելու եւ զոհերը մատուցանելու գործը (տե՛ս Ելք 40.1-33):

Տիրոջ Փառքը Տիրոջ Տունը Կը Լեցնէ

(Բ.Մն 7.1) Երբ Սողոմոն իր աղօթքը վերջացուց, երկինքէն կրակը եկաւ եւ զոհը լափեց:

Պարգեւներդ Աշխատցուր (Ելք 31.1-11)