Աստուծոյ ծառաները պէտք է իրենց կարգը երկիւղով պահող մարդիկ ըլլան եւ ո՛չ՝ աշխարհիկ մարդիկ (Ա.Տմ 3.1-13): Աստուծոյ մօտենալը եւ Անոր սեղանին ծառայութիւն ընելը պարտականութիւն մը չէ, այլ կը նշանակէ Քրիստոսի նուիրուած սիրտերը Աստուծոյ ընծայել՝ զանոնք ծառայութեան մէջ հաստատելու նպատակով (Եզ 44.16):
ԱւելինՍուրբ Հոգիով քալելու ընթացքին կան օրէնքներ, որոնց պէտք է հետեւինք: Օրէնքները թելադրանքներ եւ սկզբունքներ են՝ շնորհքը լաւ կերպով գործածելու համար:
ԱւելինԵրբ Յիսուս հանդիպեցաւ Մատթէոսի, որ որպէս մաքսաւոր մաքս կը հաւաքէր «[...] ըսաւ անոր. “Հետեւէ՛ ինծի”» (Մտ 9.9 Ն.Թ.):
ԱւելինԵրբ մարդը, որ Քրիստոսի օրինակն է, նոր տաճարին ծրագիրը եւ չափերը՝ «Աւետարանը» հաստատեց, Տիրոջ փառքը անմիջապէս արեւելեան կողմէն տաճար մտաւ (Եզ 43.1-5): Երբ մենք Քրիստոսի խօսքերուն յարելով Տիրոջ համար պատրաստ կ'ըլլանք, Ան անմիջապէս Իր փառքով կը վերադառնայ ու կը լեցնէ մեր մարմնեղէն տաճարները:
ԱւելինՄենք որդի ենք (Հռ 8.14) եւ ժառանգորդ (Բ.Կր 5.17): Նոր արարածներ ենք եւ թագաւորներ (Ա. Պտ 2.9) եւ Յիսուսի նման ամէն իշխանութիւն մեզի տրուած է (Մտ 28.19-20: Յհ 1.12): Սակայն պէտք չէ մեր կրցածին համաձայն շարժինք, այլ՝ պէտքին:
ԱւելինԽոնարհութիւնը կրնայ մեզի յատուկ ինքնութիւն մը եւ վարմունք մը տալ եւ իսկական խոնարհութեան կատարեալ օրինակը կը տեսնենք Յիսուսի մէջ:
ԱւելինՏաճարը զԱստուած պաշտելու վայրն է:
ԱւելինԾաղկազարդը հռչակումն է մարգարէութիւններուն եւ անոնց կատարումին:
Աւելին