Երբ մարդը, որ Քրիստոսի օրինակն է, նոր տաճարին ծրագիրը եւ չափերը՝ «Աւետարանը» հաստատեց, Տիրոջ փառքը անմիջապէս արեւելեան կողմէն տաճար մտաւ (Եզ 43.1-5): Երբ մենք Քրիստոսի խօսքերուն յարելով Տիրոջ համար պատրաստ կ'ըլլանք, Ան անմիջապէս Իր փառքով կը վերադառնայ ու կը լեցնէ մեր մարմնեղէն տաճարները:
ԱւելինՄենք որդի ենք (Հռ 8.14) եւ ժառանգորդ (Բ.Կր 5.17): Նոր արարածներ ենք եւ թագաւորներ (Ա. Պտ 2.9) եւ Յիսուսի նման ամէն իշխանութիւն մեզի տրուած է (Մտ 28.19-20: Յհ 1.12): Սակայն պէտք չէ մեր կրցածին համաձայն շարժինք, այլ՝ պէտքին:
ԱւելինԽոնարհութիւնը կրնայ մեզի յատուկ ինքնութիւն մը եւ վարմունք մը տալ եւ իսկական խոնարհութեան կատարեալ օրինակը կը տեսնենք Յիսուսի մէջ:
ԱւելինՏաճարը զԱստուած պաշտելու վայրն է:
ԱւելինԾաղկազարդը հռչակումն է մարգարէութիւններուն եւ անոնց կատարումին:
Աւելին(Եզ 40.48-49) Տաճարէն ներս մտնելու եւ մինչեւ Աստուծոյ ներկայութեան հասնելու համար, հաւատացեալին ճամբորդութիւնը սկսաւ դուրսէն եւ հասաւ սրահը եւ ապա ներքին գաւիթը:
ԱւելինՏէրը արդէն իսկ յաղթած է եւ մենք այդ մէկը գիտնալով՝ բժշկութիւն կ'ակնկալենք: Սակայն մեր այդ հաւատացած բաները իրականացած տեսնելու համար, կան կարգ մը բաներ, որոնց գիտակից պէտք է ըլլանք եւ զանոնք յանձն առնենք:
ԱւելինՔրիստոսի մարմինը ընդհանրական եկեղեցին է: Բոլորս իրարու հետ գործակցելոով, Աստուծոյ կամքը կը կատարենք:
ԱւելինՍատանան անշնորհք էակ մըն է, բայց շատ անգամ առօրեայ պայմաններուն մէջ մենք ատիկա չենք տեսներ: Ան կը գործածէ մեր զգացումները եւ փոխանակ անոնց մէջ քաջալերանք դնելու՝ կը դնէ վախեր եւ կասկածներ, եւ այսպիսով մեր կեանքը կ'ըլլայ մարդոցմէ հեռու եւ տառապանքով լեցուն: Բայց Յիսուս այս բոլորին վրայ իշխանութիւն ունի եւ երբ Յիսուսի կը յանձնուինք՝ Ան Սատանան ծունկի կը բերէ: Սատանան եկեղեցիին առջեւ ալ ծունկի կու գայ, որովհետեւ եկեղեցին Քրիստոսի մարմինն է:
ԱւելինԱյս նիւթին մէջ պիտի խօսինք Աստուծոյ մօտենալու յաջորդ հանգրուանին մասին:
Աւելին