Քարոզներ

Խօսքին Հաւատալ Վստահութեամբ

Խօսքը հաւատքով ընդունիլ կը նշանակէ ընդունիլ Աստուծոյ Որդին՝ «Լոկոս»-ը: Երբ խօսքը կ'ընդունինք ճիշդ այնպէս ինչպէս որ գրուած է, ա՛յն ատեն է որ Յիսուսը ընդունած կ'ըլլանք: Խօսքը ընդունելով, կը ստանանց Աստուծոյ զօրութիւնը, այսինքն Սուրբ Հոգիին ներգործութիւնը, որ վստահութիւնը կը ներշնչէ հոգեւոր ինքնութիւնը ապրելու (Ա. Թս 1.5):

Ուսուցում Աղօթքի Մասին - 3 (Մատթէոս 6.5-15)

Աղօթքը Աստուծոյ նկարագիրը եւ ստորոգելիները կը հռչակէ: Կ'աղօթենք, Աստուոյ մօտենալու ու Անոր ներկայութեան կենալու համար (Սղ 5.1-3,34.4, 40.1), Սուրբ Հոգիին միջոցաւ Աստուծոյ հետ յարաբերութեան մէջ ըլլալու եւ Աստուծոյ ծրագիրները աշխարհին յայտնի դարձնելու համար:

Ուսուցում Աղօթքի Մասին - 2 (Մատթէոս 6.5-15)

Երբ մարդը իր ազատ կամքով մեղանչեց, հոգիով մեռաւ եւ Աստուծմէ բաժնուեցաւ: Աստուած-մարդ յարաբերութիւնը խզուեցաւ (Ծն 3.22-24) եւ մարդը Աստուծոյ հանդէպ ըմբոստութիւն ունեցաւ (Ծն 4.3-9):

Սուրբ Հոգին Ուսուցիչ Է

«Գալով ձեզի, որքան ատեն որ ձեր մէջ կը մնայ Սուրբ Հոգին, որով Քրիստոս ձեզ օծեց, պէտք չունիք ուրիշ մէկէն սորվելու: Հոգին ինք կը սորվեցնէ ձեզի ամէն բան, եւ կը սորվեցնէ ճշմարիտը, եւ ո՛չ թէ ստութիւնը» (Ա.Յհ 2.27):

Ուսուցում Աղօթքի Մասին - 1 (Մատթէոս 6.5-15)

Երբ մարդը իր ազատ կամքով մեղանչեց, հոգիով մեռաւ եւ Աստուծմէ բաժնուեցաւ: Աստուած-մարդ յարաբերութիւնը խզուեցաւ (Ծն 3.22-24) եւ մարդը Աստուծոյ հանդէպ ըմբոստութիւն ունեցաւ (Ծն 4.3-9):

Եկաւ Բերելու Եւ Ո՛չ Տանելու

Ուսուցում Ողորմութեան Շուրջ (Մատթէոս 6.1-4)

Մտ 6:1-4-ին մէջ, Յիսուս կը խօսի տալու մասին: Յիսուս կ'ուզէ, որ ճշմարիտ քրիստոնեաներ ըլլանք եւ Ան մեզմէ կ'ակնարկէ յարաբերութիւն Աստուածպաշտութեան մէջ, նիւթական բաժիններուն մէջ եւ ուրիշներուն հետ: Այս բաժիններուն մէջ, Փարիսեցիները անկեղծ չէին եւ կրօնը կը գործածէին՝ մարդոց կողմէ գովասանք ստանալու համար, եւ ո՛չ թէ Աստուծմէ վարձատրուելու համար:

Աճող Սերմը Եւ Աճող Հաւատքը

Ուսուցում Թշնամին Սիրելու Մասին (Մատթէոս 5.43-48)

Սիրելու մասին Հրեաներուն եւ ընդհանրապէս մարդոց սխալ ըմբռնումը ճշդելու համար, Յիսուս այս հատուածը տուաւ (Մտ 5.43-48): Ան կ'ուզէր, որ մարդիկ գիտնան, թէ ի՛նչ է իսկական սէրը եւ թէ ի՛նչ է տարբերութիւնը մարդկային սիրոյ եւ իսկական սիրոյ միջեւ:

«[...] Եթէ դուն գիտնայիր [...]»

«[…] Եթէ դուն գիտնայիր Աստուծոյ պարգեւը եւ ո՞վ է ան, որ քեզի կ՛ըսէ “ինծի ջուր տուր խմելու”, դուն անկէ պիտի ուզէիր եւ ինք քեզի կենդանի ջուր պիտի տար» (Յհ 4.10):