Նախորդ գլուխներուն մէջ տեսանք, թէ ի՛նչպէս իւրաքանչիւր հարցի եւ դժուարութեան մէջ Սուրբ Հոգին խրատեց եւ իրմով առաջնորդուող մարդիկը կրցան գործը յաջողցնել:
ԱւելինՍօղոսի Բծախնդրութիւնը (Գրծ 9.1-2) եւ Աստուծոյ Նայուածքը
ԱւելինԱյս հատուածին մէջ պիտի տեսնենք աւետարանչական յատուկ աշխատանք մը՝ Սուրբ Հոգիին կողմէ տարուած:
ԱւելինՆախորդ գլուխին մէջ (Գրծ 7) Սուրբ Հոգին երեւան հանեց անդամալուծող ոգին ու անոր գործերը եւ զայն վտարեց թագաւորութիւնը ներկայացնող եկեղեցիին մէջէն:
ԱւելինԵկեղեցին իր վերելքին մէջն էր: Կը բարձրանար սուրբ զաւակներով, զօրութիւնով եւ աշխարհի վրայ մեծ օրհնութիւն ըլլալով:
ԱւելինՆոր տաճարը, տրտունջները եւ Սուրբ Հոգիին ներդրումները. Սուրբ Հոգին ի՞նչ ձեւով մղեց, որ դէմ դնեն հալածանքին:
ԱւելինԱյս հատուածին մէջ պիտի տեսնենք թէ. Սուրբ Հոգին կ'ըսէ, թէ եկեղեցւոյ հալածանքները միջոց եւ առիթ են յաղթութեան (Գրծ 5.17-42): Սուրբ Հոգին կ'ուզէր հինը նորով փոխել (հմր 19): Սուրբ Հոգին անձամբ վկայ է (հմր 32):
ԱւելինՔրիստոսի միանալէ ետք, պէտք է եկեղեցիին մէջ հաւատացեալները աշխատին միաբանութեան համար, այլապէս հարց կ'ունենան իրենց յարաբերութիւններուն (թէ՛ իրարու հետ եւ թէ՛ Աստուծոյ հետ) եւ նուիրումին մէջ:
ԱւելինՍուրբ Հոգիին կողմէ Նոր Տաճարին ներկայացումը վախ յառաջացուց, որովհետեւ կ'առաջարկէր նոր իշխանութիւն: Կ'ակնարկէր իշխանութեան եւ աւանդական սովորութիւններու փոփոխութեան, ինչպէս նաեւ մշակութային նոր ըմբռնումներու:
Աւելին